LM 1993
Piękny, majestatyczny, położony w samym centrum gabloty skupia wszystkie spojrzenia i wszystkie pragnienia. Mowa o jedynym, w dorobku Olympique Marsylii, Pucharze Europy. Droga do niego nie była łatwa, kosztowała wiele wyrzeczeń, ale z perspektywy czasu było warto.
Ten jedyny i niepowtarzalny mecz rozegrano 26 maja 1993 roku w Monachium. Pierwsze minuty należały do Włochów, którzy kilkukrotnie byli bliscy pokonania Fabiena Bartheza. Pierw próbował Rijkard, następnie Massaro. Żadnemu z nich na szczęście nie udało się strzelić gola.
Mecz ten był niepowtarzalny. Basile Boli mimo kontuzji kolana nie zszedł z boiska. Mówią, ze jego zryw i grymas bólu dal sygnał do natarcia i wygrania tego spotkania. Gra Milanu dla OM przez pierwsze pól godziny była nie do dogonienia. W najgroźniejszej sytuacji Van Basten obrócił się w swoim stylu z piłką i uderzył, Barthez na szczęście był na posterunku. W następnych minutach Marsylczycy chwycili wiatr w żagle i "Rossoneri" nie byli już tak groźni, jak na początku spotkania. Gra się wyrównała, ale do wygrania meczu brakowało jeszcze wiele.
Pod koniec pierwszej polowy Abedi Pele zawstydził Paolo Maldiniego i dośrodkował piłkę w pole karne. Tam najwyżej do niej wyskoczył Boli, który przedłużył piłkę i zdobył przepięknego gola, który dal Marsylii zwycięstwo. Bramka do szatni dala wiele emocji obu drużynom, ale po przerwie widać, było, ze OM nie da już sobie bez walki o śmierć i życie wydrzeć tego zwycięstwa.
W drugiej połowie Capello postawił wszystko na jedna kartę. Nie miał nic do stracenia. Dal sygnał do rozgrzewki Papinowi, który na murawie pojawił się w 55 minucie. Od początku drugiej polowy wszyscy fani oraz zawodnicy OM patrzą na zegar i modlą się by mecz już się skończył i by mogli rozpocząć wielka fetę. Ostatnie minuty zawodnicy z Marsylii spędzili na obronie i to się opłaciło. Mądra gra w obronie i zmęczenie przeciwnika dały rezultat. Milan nie zdołał strzelić gola i Marsylia wygrała 1-0.
Po ostatnim gwizdku sędziego na Olympiastadion w Monachium rozbrzmiał jeden krzyk fanów OM. Stalo się faktem, ze zawodnicy z Marsylii po raz pierwszy w historii klubu i Francuskiej piłki zdobyli Puchar Europy. Przy wielkiej fecie i okrzykach kapitan zespołu, Didier Deschamps wzniósł puchar, tak długo oczekiwany przez wszystkich sympatyków Marsylczyków.
OM 1-0 Milan AC (Finał Ligi Mistrzów, 26 Maj 1993)
Stadion: Monachium, Olympiastadion
64 444 kibiców
Sędzia: M. Rothlisberger
Gole: Boli (43)
OM: Barthez – Angloma (Durand 62), Boli, Desailly, Di Meco – Eydelie, Deschamps, Sauzée – Pelé – Boksic, Völler (Thomas 80).
Trener: Goethals
Milan: Rossi – Tassoti, Baresi, Costacurta, Maldini – Rijkaard, Albertini, Donadoni (Papin 55), Lentini – Van Basten (Eranio 85), Massaro.
Trener: Capello
Wpomnienie zwycięstwa w Lidze Mistrzów z 1993 roku:



Stade Velodrome
3. kolejka (Ligue 1)
1. | ![]() |
Dijon FCO | 3 | ||
2. | ![]() |
Paris Saint-Germain | 3 | ||
3. | ![]() |
Lille OSC | 6 | ||
4. | ![]() |
Olympique Lyon | 3 | ||
5. | ![]() |
Nîmes Olympique | 3 | ||
6. | ![]() |
Stade Reims | 3 | ||
7. | ![]() |
Toulouse FC | 3 | ||
8. | ![]() |
AS Saint-Étienne | 3 | ||
9. | ![]() |
Olympique Marsylia | 3 | ||
10. | ![]() |
AS Monaco | 3 | ||
11. | ![]() |
Montpellier HSC | 3 | ||
12. | ![]() |
RC Strasbourg | 3 | ||
13. | ![]() |
Stade Rennes | 3 | ||
14. | ![]() |
Amiens SC | 3 | ||
15. | ![]() |
Girondins Bordeaux | 3 | ||
16. | ![]() |
SM Caen | 3 | ||
17. | ![]() |
FC Nantes | 3 | ||
18. | ![]() |
OGC Nice | 3 | ||
19. | ![]() |
Angers SCO | 3 | ||
20. | ![]() |
En Avant Guingamp | 3 |
![]() |
Dimitri Payet | 2 | ||
![]() |
Florian Thauvin | 2 | ||
![]() |
Lucas Ocampos | 1 | ||
![]() |
Lucas Ocampos | 1 |